11.

Edit: Zapomniałam dodać, że piosenka, o której mowa w tym rozdziale to 'More than this'.

Dedykuję pannie Fly Away z [nothing-happens-by-chance-flyaway], za wzruszający komentarz, dziękuję <3

Od feralnego balu minęło już kilka dni. Było mi ciężko ze świadomością swojej naiwności. Unikałam Nialla, Louisa i Zayna jak ognia, chociaż ten pierwszy był dla mnie miły, też mnie okłamał. Tęsknota za Shadowem wydawała się kompletnie idiotyczna, więc tłumiłam ją w sobie jak tylko mogłam. Oczywiście, dotarło do mnie, że się chciał żebym była bezpieczna, ale na miłość boską, są na to inne sposoby. Nie musiał od razu kłamać i podsyłać mi chłopaka, który mnie zauroczy. Anastasia wspierała mnie najlepiej jak umiała. Jednak z głupoty nie da się wyleczyć. Tacie rzecz jasna powiedziałam, że bawiłam się wybornie.

Przeszłam już przez kilka pierwszych egzaminów na studiach. Czekały mnie jeszcze dwa, z czego na jednym musiałam przedstawić kompozycję własną. Potrafiłam grać na wielu instrumentach, ale żadna melodia nie była dość dobra. Nie chciałam opierać muzyki na swoich obecnych przeżyciach, z opowieści innych studentów wiedziałam, że lepiej oceniane są weselsze kawałki. W zamkniętej przestrzeni mojego domu nie mogłam nic wymyślić, dlatego zabrałam zeszyt, długopis i gitarę nad pobliski staw myśląc, że śpiew ptaków czy inne odgłosy natury natchną mnie do działania. Usiadłam pod drzewem blisko wody i brzdąkałam cokolwiek żeby tylko się wczuć. Nie wiem, jak, ale nagle zaczęłam grać i podśpiewywać utwór Christiny Aguilery 'Fighter'. Potem zwolniłam tempo i zagrałam dla rozluźnienia ‘Impossible’ Jamesa Arthura. Słowa piosenki same wypływały z moich ust tworząc całkiem ładne wykonanie, chociaż nie byłam zadowolona ze swoich wysokich tonacji. Nagle dołączył do mnie męski zachrypnięty głos, który w zderzeniu z delikatnym utworem brzmiał nieco inaczej, ale i tak byłam w stanie go poznać.

- Zayn, nie śledź mnie to karalne - odezwałam się nawet na niego nie patrząc.

Odkąd wróciliśmy z posiadłości Windsorów, zdarzało się, że za mną chodził, ale sprytnie mu umykałam.

- To idź to zgłosić - odpowiedział zaczepnie.

- Chyba będę musiała. Nie przeszkadzaj mi próbuję zdać egzamin - machnęłam na niego ręką.

- Słabo ci idzie skoro grasz znane piosenki - trafnie zauważył.- Mogę ci pomóc.

- Ty i muzyka? Nie rozśmieszaj mnie - wybuchłam gromkim śmiechem.

- Daj gitarę - usiadł obok mnie.

Oddałam mu instrument, a on zagrał jakąś tylko sobie znaną przygrywkę i zaczął śpiewać coś, czego nie znałam. Podczas jego występu zapisałam sobie kilka nut i chwytów, które przyszły mi do głowy.

Rozluźniłam się słuchając jak jego ton głosu wibruje, podnosi się i obniża. Oparłam głowę o pień drzewa. Piosenka była piękna. O utraconej szansie na miłość. Najwyraźniej celowo wybrał akurat ten tekst.

- Wena wróciła? - Zagadnął oddając mi gitarę.

- Mam już ogólny zarys, który mi pomoże. Dziękuję – odparłam od niechcenia.

- Co myślisz o mojej piosence? Sam ją napisałem – dumnie wypiął pierś.

- Piękna, ale nieprawdziwa. Musiałbyś mieć uczucia żeby poczuć ją tak naprawdę.

- Drażnisz mnie, Mint – zacisnął dłoń w pięść, kompletnie zmieniając nastawienie.

- Ty mnie też, mamy remis – odparłam złośliwie i zagrałam kilka dźwięków, po czym zapisałam wszystko skrupulatnie.- Siedź tu sobie jak chcesz, ja idę – podniosłam się do pionu i otrzepałam spodnie z piachu.

Zayn zrobił dokładnie to samo i przygwoździł mnie swoim ciałem do pnia. Jego oczy wyrażały skrajne emocje. Wydawał się być zły i zdesperowany. Usiłowałam wydostać się z jego uścisku, ale każdy mój ruch sprawiał, że ocierałam się o jego ciasno przylegające do mnie przyrodzenie.

- Robisz to specjalnie?- Wyszeptał wprost do mojego ucha.

- Puść mnie – jęknęłam z rezygnacją.

- Nie mam na to ochoty – chwycił mnie za kark, mało delikatnie, przez co pisnęłam z bólu.

- Chyba nie chcę wiedzieć, na co ją masz – mruknęłam patrząc mu w oczy z przerażeniem.

- Nie bój się, nie zrobię ci krzywdy.

- Jakoś ci nie wierzę – przymknęłam powieki i poczułam jak opiera swoje czoło o moje.

- Nie moja wina, że mnie pociągasz Mint – przygryzł skórę na mojej szyi, a ja wydałam z siebie cichy jęk i odruchowo uniosłam kolano ocierając je o jego rozporek.

Tym jednym gestem sprawił, że zapragnęłam go tak mocno, że aż zabrakło mi tchu. Byłam w stanie oddać mu się tu i teraz, a on doskonale zdawał sobie z tego sprawę. Mógł mnie wykorzystać, a tylko mnie kusił. Chciałam w końcu poczuć jego wargi na swoich. Pomimo zła, które mi wyrządził czułam jak moje serce bije znacznie szybciej, a krew uderza mi do głowy. Sprawiał, że stawałam się słaba i po prostu nie mogłam się oprzeć. Która z nas by się oparła?

- Zayn… - wyszeptałam tak jakbym wydawała ostatnie tchnienie.

Opuścił dłonie wzdłuż swojego ciała, skorzystałam z okazji i zacisnęłam na nich swoje palce. Ustami wciąż pieścił moją szyję oraz okolice obojczyka. Podążał w stronę dekoltu, a gdy zatrzymał się tuż nad moimi piersiami zesztywniałam. Zauważył to i podniósł wzrok.

- Zabieram cię stąd – mruknął uwodzicielsko, zabierając ode mnie mój drewniany instrument.

Bezradnie pokiwałam głową. Poddałam się jego woli, splatając z nim dłoń. Poprowadził mnie do swojego Forda, w bagażniku umieścił gitarę, a przede mną otworzył drzwi od strony pasażera. Zatopiłam się w głębokim czarnym fotelu i podkuliłam nogi pod brodę.

- Nie bądź dziecinna, zapnij pas – pouczył mnie, wsiadając za kółko.

Posłusznie zrobiłam to, co kazał. Czułam się, co najmniej dziwnie. Wprowadził mnie w jakiś stan upojenia bądź odurzenia. Bez wątpienia stał się moim narkotykiem, którego wcale nie bałam się przedawkować. Przywiózł mnie do swojego mieszkania. Zaparkował auto przed budynkiem i zaprowadził na trzecie piętro. Nie wiedziałam, że tu mieszkał. Myślałam, że dom, w którym mnie przetrzymywał należał do niego.

Wnętrze było zdecydowanie męskie i surowe. Kolorystyka zamykała się w mocnej czerwieni, oślepiającej bieli i mrocznej czerni. Nowoczesny i minimalistyczny wystrój był jak najbardziej w jego stylu.

Stanęłam na pograniczu kuchni i salonu i przyglądałam się jak wyciąga butelkę tequili i rozlewa ją do dwóch krótkich, ale szerokich szklanek. Podał mi jedną, nie pytając w ogóle czy mam ochotę. Upiłam troszeczkę i zakrztusiłam się. Nie byłam przyzwyczajona do tak mocnych trunków, dlatego z podziwem wpatrywałam się w niewzruszony wyraz jego twarzy, kiedy za jednym zamachem wypił całą swoją porcję. Odstawiłam swoją szklankę, widząc jak zbliża się do mnie. Ze zdenerwowania przygryzałam dolną wargę i kręciłam kosmyk na palcu.

- Wyglądasz tak niewinnie, gdy się denerwujesz. Nic dziwnego, że nie mogę się powstrzymać – jego ramię oplotło moją talię i zmniejszyło dystans między nami.

- Nie robię tego celowo – odpowiedziałam cicho, otumaniona jego zapachem.

- I właśnie o to chodzi – jego usta ponownie znalazły się przy płatku mojego ucha.

- Nie skrzywdź mnie, proszę – załkałam żałośnie niczym mała dziewczynka.

- Nie mogę tego obiecać – wyznał szczerze i nareszcie zatopił swoje spierzchnięte wargi w moich.

Całował łapczywie, namiętnie, bez wytchnienia. Obejmował mnie mocno i prowadził w stronę swojego łóżka. Jego dotyk rozgrzewał mnie do czerwoności. Poczułam barierę tuż za swoimi nogami, a on popchnął mnie do tyłu. Okazało się, że była to krawędź jego rozłożonej kanapy. Zawisł nade mną i bawił się moimi włosami. Oparł się na przedramionach i zaniechał pocałunków. Wpatrywał się we mnie swoim diabolicznym spojrzeniem, bez słowa.

- Dlaczego przestałeś?- Spytałam niepewnie.

- Chcę zapamiętać twoją niewinność zanim ją z ciebie zedrę – wymruczał seksownie i pociągnął mocno za moją koszulkę.

Pozwoliłam by zdjął ją ze mnie i mógł podziwiać moje prawie nagie ciało.

- Lubię jak jesteś taka spokojna, ale muszę wyciągnąć z ciebie tą kocicę – wsunął dłoń w moje spodnie i delikatnie potarł moją kobiecość. Jęknęłam dość głośno, a cała moja wstydliwość uleciała daleko stąd. Zauważyłam, że się uśmiechnął, kiedy wbiłam paznokcie w jego boki. Podciągnęłam jego czarny t-shirt do góry. Uniósł ręce i przeciągnął go przez głowę. Jego nagi wytatuowany tors robił wrażenie. W szybkim tempie pozbył się naszych dolnych części garderoby. Był gwałtowny, ale nie sprawiał mi bólu. Ostatnie, co zapamiętałam przed pierwszą dawką przyjemności, to iskierki błyszczące w jego czekoladowych oczach.

~*~

Upojne chwile z Zaynem wyczerpały mnie doszczętnie. Zasnęłam w jego nagich ramionach, ale obudziłam się sama. Przetarłam zaspane oczy dłonią i rozejrzałam się. Zegar wiszący na przeciwległej ścianie wskazywał 19:26. Cisza w mieszkaniu mogła oznaczać, że wyszedł, ale okazało się, że był w łazience. Ukazał mi się w samym ręczniku zawiązanym na poziomie bioder. Mrugnął do mnie naciągając świeże bokserki. Potem odwrócił wzrok i ruszył w stronę salonu.

- Zayn – zawołałam, unosząc się na łokciu.

- Tak?

- Nie poleżysz ze mną?- Spytałam z nadzieją.

- Może inni faceci tak robią, ale ja nie - zaprzeczył stanowczo.

Zmarszczyłam nos i wydęłam usta. Zrobiło mi się przykro, poczułam się wykorzystana. Nie dałam jednak za wygraną i spróbowałam znów.

- Chcę żebyś się ze mną położył - krzyknęłam by mieć pewność, że mnie usłyszy.

Nic nie odpowiedział, więc sięgnęłam po jego koszulkę, narzuciłam ją na siebie i z niezadowoleniem zauważyłam, że odsłania mi trochę pupę. Naciągnęłam ją mocniej i poszłam jego śladem. Stał przy otwartym oknie z papierosem.

- Zayn, proszę - zrobiłam niewinną minkę.

- Mint, doprowadzasz mnie do szału - spokojnie spalił do końca, zgasił i podszedł.- Tak bardzo ci na tym zależy?- Zmierzył mnie wzrokiem.

- Tak - uniosłam głowę by spojrzeć mu w oczy.- Zawsze tak to sobie wyobrażałam - zaciągnęłam go z powrotem do sypialni.

Każde z nas położyło się z innej strony. Leżał na plecach i spokojnie oddychał. Przysunęłam się do jego gorącego ciała, ułożyłam głowę na jego piersi i zaczęłam kreślić wzory opuszkami palców wzdłuż linii tatuaży. Gdy nadal się nie ruszył sama zarzuciłam na siebie jego rękę dając mu do zrozumienia by mnie objął.

- Zawsze jesteś taki nieczuły?- Fuknęłam.

- Mówiłem ci już, że nie jestem do tego przyzwyczajony - warknął.

- Po prostu mnie przytul - na te słowa zacieśnił uścisk i pogładził kciukiem moje ramię.- Tak lepiej - uśmiechnęłam się.

Osiągnęłam swój cel i byłam z tego niezwykle zadowolona. Jego bliskość wyzwalała w moim organizmie mnóstwo endorfin i niemal natychmiast zapomniałam o tym kim jest i jak bardzo go nienawidziłam jeszcze parę dni temu.

- Nie jestem typem faceta, których poznawałaś do tej pory. Nie jestem czuły ani romantyczny. Nie spodziewaj się tego - ostrzegł.

- Mimo to spróbuję pokazać ci mój punkt widzenia.

- Wiesz, że teraz jesteś już tylko moja? Zabiję każdego kto cię dotknie - był śmiertelnie poważny.

- Nie mów tak, bo zaczynam się ciebie bać - wzdrygnęłam się.- Nie chcę żebyś czegokolwiek mi zabraniał. Co zrobisz jeśli Lou albo Niall mnie przytulą? Przecież ich nie zabijesz.

- Związek ze mną to ryzyko i pewne zasady, których dla ciebie nie zmienię - upierał się.

- Skoro tak to ja wychodzę - podniosłam się i zebrałam swoje ubrania z podłogi.

- Mint, nie wygłupiaj się. Wracaj do łóżka - westchnął z poirytowaniem.

- Nie będziesz traktował mnie jak przedmiot - rzuciłam mu rozczarowane spojrzenie ubierając spodnie.

Włosy splotłam w koka, oddałam mu koszulkę i już w pełni ubrana ruszyłam do wyjścia.

- Mint!- Usłyszałam jak zrywa się z miejsca.

- Nie mam tak na imię - prychnęłam wiążąc w przedpokoju buty.

- Nie wychodź do cholery!- Uderzył pięścią w ścianę.

Nie mógł uwierzyć, że mam odwagę by go zostawić.

- Emily... - ton jego głosu złagodniał, a moje imię wypowiedziane przez niego poraz pierwszy było balsamem dla moich uszu.- Zostań - nareszcie poprosił.

- Zrobię coś do jedzenia – oznajmiłam.

- Mam pustą lodówkę, zamówmy coś. Na co masz ochotę? - Znieruchomiał, gdy pocałowałam go w policzek.

- Zjadłabym naleśniki z Pancakes World - stwierdziłam.

- Weź prysznic. Wszystkim się zajmę - klepnął mnie w pupę.

Zaśmiałam się uroczo i radośnie w drodze do łazienki. Byłam szczęśliwa? Chyba tak. Obecność Zayn sprawiała, że serce koziołkowało mi w piersi. Wstydziłam się powiedzieć mu, że go kocham, bo tak naprawdę liczyłam na to, że za jakiś czas zrobi to pierwszy. Nie zamierzałam się z tym spieszyć. Po kąpieli rozczesywałam mokre włosy. Usłyszałam znajomy męski głos. Z powrotem założyłam swoje jeansy oraz za dużą koszulkę bruneta i wyszłam na korytarz.

- Louis?- Zaskoczył mnie jego widok.

- Cześć Emily - wyglądał na zdziwionego moją obecnością.

Odłożył kule i usiadł na sofie.

- Nie wiedziałam, że go zaprosiłeś - podeszłam do Malika.

- Bo nie zaprosiłem. Zaraz przywiozą nam jedzenie - pocałował mnie gwałtownie.

Lou nie spuszczał ze mnie wzroku.

- Em, nadal się gniewasz?- Odezwał się.

- Oszukałeś mnie - rzuciłam z pretensją.

- Zayn też, a jak widać mu wybaczyłaś - zagiął mnie tym stwierdzeniem.

- Zrobiliśmy to by cię ochronić, nie bądź uparta - dodał brunet, strofując mnie jak dziecko.

- Dobrze. W porządku - machnęłam ręką lekko zirytowana, chociaż nie miałam ochoty tak łatwo odpuszczać.- Jak się czujesz?- Spytałam grzecznie.

- Lepiej. Właściwie jestem tu służbowo, ale chyba nie będę przeszkadzał.

- Jeśli to ważne to mów - zaciekawił się Zayn.

- Chodzi o waszych ojców. Znowu prowadzą ze sobą wojnę. Podobno Ferguson przestał płacić, sprowadzi na siebie kłopoty.

- Porozmawiam z nim. Nie chcę żeby coś mu się stało -zmartwiłam się i usiadłam obok szatyna.

-Tak będzie najlepiej - Lou objął mnie opiekuńczo, a Zayn chrząknął z niezadowoleniem.

- Przestań - zwróciłam uwagę Malikowi.

Zasępił się tylko i poszedł otworzyć drzwi, gdy tylko ktoś do nich zapukał.

- Naprawdę cię przepraszam za to kłamstwo. Polubiłem cię - Lou potarł moje ramię.

- Nie wracajmy do tematu. Zjem tylko i jadę do domu. Tata nie może być tak lekkomyślny tylko dlatego, że moja mama odeszła do pana Malika - zdenerwowałam się.

- Wytłumacz mu to na spokojnie. Pracujemy nad unieszkodliwieniem starego, ale to musi trochę potrwać.

W międzyczasie Zayn przyniósł nasze zamówienie do kuchni i rozłożył je na trzy talerze. Ustawił wszystko na stoliku przed nami i dosiadł się do mnie. Jedliśmy podczas gdy Tommo i Malik omawiali swoje tzw. interesy. Włosy miałam już suche, więc po zjedzeniu swojej porcji poprosiłam bruneta by oddał moją gitarę. Zamówił mi taksówkę i zszedł ze mną narzucając coś na siebie przed wyjściem.

- Zadzwoń gdyby działo się coś złego, ok? - Oparł mnie o drzwi auta, które przyjechało a dłonie wsparł tak, że byłam zamknięta w jego objęciach.

- Dobrze - pokiwałam twierdząco głową.- Kiedy się zobaczymy?

- Nie wiem. Odezwę się - odpowiedział po chwili.

- Będę tęsknić - wyznałam obserwując go uważnie.

- Do zobaczenia - zmysłowo mnie pocałował, po czym pochylił się w stronę kierowcy wręczył mu plik banknotów i podał mój adres.

Nie byłam zadowolona z jego odpowiedzi. Poczułam się nieswojo, ale w tamtym momencie musiałam skupić się na ojcu. Bardzo się o niego bałam. Załamał się i nie myślał racjonalnie. Nie dotrzymując warunków umowy z panem Malikiem sprowadził na siebie nie lada kłopoty.

Gdy dotarłam do domu, ojciec siedział jak zwykle w swoim gabinecie nad dokumentami. Weszłam tam i przywitałam się z nim.

- Tato, musimy porozmawiać - odwróciłam jego uwagę od papierów.

- Koniecznie teraz?

- Tak. Kochasz mnie?

- Oczywiście skarbie - zaśmiał się.

- To dlaczego chcesz mnie zostawić?

- O czym ty mówisz?

- Słyszałam, że nie płacisz już temu palantowi. Przecież wiesz czym to się skończy. Życie ci niemiłe?

- Córeczko - jęknął.

- Mama odeszła, nie wróci choćby nie wiem co. Mi też jest z tym ciężko - łzy zaczęły mi się zbierać w kącikach oczu.- Ale ciebie nie mogę stracić. Jesteś ostatnią bliską mi osobą. Nie narażaj się - usiadłam mu na kolanach wtulając się w niego jak mała dziewczynka.

- Lepiej się w to nie mieszaj. To ja muszę chronić ciebie, nie odwrotnie- pocałował mnie w głowę. - Idź do siebie, muszę jeszcze popracować.

- Dobranoc tato - westchnęłam ciężko, całując go w policzek i poszłam do siebie.

___________________________________________________________
Witajcie w ten upalny dzień! :)

Po Waszych przemiłych komentarzach postanowiłam dodać jedenastkę, z której jestem bardzo zadowolona. Czytając ją przed dodaniem, miałam wypieki na twarzy i mam nadzieję, że Wy będziecie miały podobnie.

Oceniajcie i komentujcie :)

A ja lecę czytać blogi Tess oraz Aivalar <3

Całuję <3